اسلام، عقیده و شریعت است و عقیده، ایمان به خدا و روز قیامت و پیامبران اوست و شریعت هم احکام و دستورهای الهی است که زندگی بهتر را برای بشر تأمین می کند و سعادت دنیوی و اخروی را برای او به ارمغان می آورد. شریعت اسلامی [در مقایسه با دیگر شرایع آسمانی] از این امتیاز برخوردار است که گستردگی و شمول دارد و برای همه مشکلاتی که انسان در عرصه های مختلف زندگی با آن رو به رو می شود، راه حلهایی قرار داده است. خداوند سبحان می فرماید: «أَلْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الإسْلاَمَ دِیناً» ؛ [امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را برای شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین شما پذیرفتم]. اما مسائلی فقهی وجود دارد که دیدگاه فقها به دلیل اختلافی که در روایات نقل شده از پیامبر اکرم(ص) دارند، متفاوت شده است.
احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد و یک سری مقدمات در خود نماز، آنچه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل بشود این است که انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نسازد.
ید بن طاوس از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت کرده است که هر که بعد از هر نماز سوره قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ بخواند رحمت از آسمان بر سرش فرو ریزد و سکینه بر او نازل گردد و
نماز اول وقت آنقدر ارزشمند است که امیرالمؤمنین حضرت علی(علیهالسلام ) در جنگ صفین نماز ظهر را در اول وقت در بحبوحه جنگ اقامه فرمود.
مام باقر (علیه السلام) فرمود: هر کس تسبیح حضرت زهرا (سلام الله علیها) را بگوید سپس طلب آمرزش کند آمرزیده خواهد شد. این تسبیح به زبان یک صد مرتبه است
گاه که توفیقی حاصل شود و موفق به دیدار یکی از علما بشویم و یا در پی اینکه چگونه برای تقرب به خداوند بلند مرتبه اقدام کنیم به مطالعه می پردازیم می بینیم که یکی از مهترین راهکارهایی
یكی از بحثهای مهم علم تجوید، «مدّ و قصر» است. مدّ از احكامی است كه باعث زیبائی تلاوت قرآن مجید میشود و در علم تجوید برای آن قواعد معیّنی را آوردهاند.
مهر درسجده موضوعیت ندارد وبه هنگام سجده نماز، بايد بر خاك يا ساير اجزاى زمين سجده كرد يا بر چيزهايى كه از زمين مىرويد، مانند برگ و چوب درختان و تمام گياهان (به استثناى آنچه خوردنى يا پوشيدنى است) . بنابراين سجده كردن بر فرش جایز نیست وخاك بر همه چيز جهتسجده كردن ترجيح دارد،لذا براى آسان شدن كار،بسيارى از شيعيان قطعهاى از خاك تميز را كه قالب گيرى شده با خود همراه دارند كه نام آن را مهر مىنهند و بر آن سجده مىكنند كه هم پاك است و هم خاك. بنابراین, مهر همان خاك است كه به صورت تراكم درآمده است. سجده بر خاك امري معمول از زمان پيامبر(ص) بوده است و سجده بر خاك مخصوص يعني بر تربت سيدالشهدا(ع) مورد عمل و تأكيد امامان معصوم چون حضرت صادق(ع) بوده است.