از نظر نهج البلاغه , عبادت تنها انجام يك سلسله اعمال خشك و بى روح نيست . اعمال بدنى صورت و پيكره عبادت است , روح و معنى چيز ديگراست
عبادت در اسلام عبادت و پرستش خداوند يكتا و ترك پرستش هر موجود ديگر , يكى ازاصول تعليمات پيامبران الهى است , تعليمات هيچ پيامبرى از عبادت خالى نبوده است
نـمـازهـاى مـستحبى زياد است و آنها را (نافله ) گويند و بين نمازهاى مستحبى به خواندن نافله هـاى شـبـانه روز بيشتر سفارش شده و آنها در غير روز جمعه
و من الليل فتجهد به نافله لك عسى ان يبعثك ربك مقاما محمودا
ـمـاز از اركـان ديـن شـمـرده شـده و در اسـلام هـيـچ عـمـلى پـس از خـداشـناسى به پاى آن نمى رسـد. هـمـچـنـيـن پـذيـرش عـبـادات ديـگـر بـسـتـگـى بـه پـذيـرفـته شدن نماز دارد
نمازاز ابواب رحمت است كه هزاران باب از آن منفتح مى شود. بعد از معرفت خداوند تبارك و تعالى و اقرار به انبيا و مرسلين و اوصيا صلوات الله عليهم عملى و عبادتى بالاتر و شريفتر از نماز نيست
در الفقيه آمده كه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرموده است: «هيچ نمازى نيست مگر اين كه چون وقت آن فرا مىرسد فرشتهاى در پيش روى مردمان ندا مىكند: اى مردم! برخيزيد به سوى آتشى كه بر پشت خود افروختهايد، تا آن را با نمازتان خاموش كنيد».