مسجد پایگاه مبارزه مطهری بود و هربار که مسجدی از سوی ساواک بسته میشد وی مسجدی دیگر را برای ادامه مجاهدت خود برمیگزید و این روند همیشه ادامه داشت، چون مبارزه ادامه داشت.
