آیت الله وحید در پاسخ به سوالی در خصوص توجه در نماز، رعایت امور هشتگانه را توصیه کردند. متن سوال و پاسخ معظمله که در پایگاه اطلاعرسانی این مرجع تقلید قرار دارد به این شرح است.
یکی از دغدغه های همیشگی متدینین پیدا کردن حالت حضور و توجه در نماز است که البته کار بسیار مشکلی است اما هم مهم است و هم لازم. و در لزوم آن احادیث تکان دهنده ای وجود دارد
اهمیت به انجام واجبات و نیز کوشا بودن در ادای مستحبّات، که تقیّد به ظواهر شرع نام دارد، محتاج صبر است. مسلمان حقیقی باید راجع به واجبات و مستحبات، صبر و استقامت داشته باشد تا کم کم آن صبر، به او تقیّد دهد و به مرور، آن تقیّد، برای او ملکه شود.
نماز قالبی دارد و مضمونی؛ جسمی دارد و روحی. مواظب باشیم كه جسم نماز از روح نماز خالی نماند. نمیگوییم جسم بیروح نماز هیچ اثری ندارد؛ چرا، بالاخره یک اثرکی دارد؛ اما آن نمازی که اسلام و قرآن و شرع و پیغمبر و ائمه علیهمالسّلام
علاقه ای که حضرت امام به نماز داشتند، عاشقانه بود، نه از روی عادت. مدتی قبل از اذان، خود را مهیای نماز می کردند و این کار را واقعاً عاشقانه انجام می دادند.
در کتاب "برگی از دفتر آفتاب" که شرح احوال، گفتار و سیره عرفانی عارف ربانی حضرت آیت الله بهجت (ره) است، در باب شرایط حضور قلب و لذّت از عبادت و نماز چنین آمده است:
عبادات ما همه دارای حقایقی است، دارای اسرار و گنجینههایی است که انسانِ عابد، باید تلاش کند به آن اسرار و گنجینهها راه پیدا کند. هدف از انجام عبادات این نیست
«تهران زندگی میکردم، کارم در زمینه کامپیوتر بود، روزی از تلویزیون یکی از نمازهایی را که آیتالله بهجت (ره) میخواندند را دیدم و لذت بردم.
استاد عرفان حضرت آیت الله قاضی خطاب به شاگردانشان می فرمودند: نماز را بازاری نکنید اول وقت به جا بیاورید با خضوع و خشوع. اگر نماز را تحفظ کردید همه چیزتان محفوظ می ماند
امام را به راستی میتوان انسان کاملی دانست؛ چرا که به ابعاد وجودی انسان توجه داشته و در هر عرصهای که وارد میشدند؛ برای دیگران به الگویی قابل اعتماد تبدیل میشدند. عبادات در منظر امام از مقام ویژهای برخوردار بود
آنجا که پای فعالیت و نشاط دستهجمعی افراد جامعه به میان میآید، نماز، همچون گرمترین و پرشورترین عبادت دستهجمعی، نقش بزرگی را بر عهده میگیرد. مظهر این خصوصیت، همین نمازهای جماعت پنجگانه و نماز جمعه و نمازهای عید است.
نماز برایم مانند جریمه دادن است چه کنم؟
نكته ای كه در مورد نماز قابل توضیح است ، توجه دادن به این حقیقت متعالی است كه روح حقیقی نماز و فلسفه شكوهمند آن چیزی جز عبودیت محض در مقابل آفرینشگر یگانه هستی و ابراز خشوع بنده ناتوان در پیشگاه قادر متعال نیست
رامشاندرن در تحقیقی که در مورد وضعیت بدن انسان هنگام نمازخواندن، با مجموعهای از پژوهشگران آمریکایی انجام داد، به فعالیت بیشتر مغز انسان و آرامش روحی هنگام نماز آگاه شد.
حضرت علی (ع): نماز، داروی تكبر است.نارسیس نام پسر جوان افسانه ای است، كه در دوران قدیم، تصویر خود را در آب زلالی مشاهده کرد و نه یك دل بلکه صد دل
پیامبر اكرم (ص): وضو كلید نماز و نماز كلید بهشت است .
در این مطلب به وسواس عملی می پردازیم كه نمونه های آشنای زیادی از آن را می توان در جامعه اطراف پیدا كرد. از جمله این نمونه ها می توان به افرادی اشاره كرد كه گرایش به انجام مكرر فعالیت هایی معین
شاید بد نباشد "شخصیت پارانوئید"(Paranoid Personality) را به "شخصیت ظنین" ترجمه نماییم، چرا كه مبتلایان به این اختلال، دچار سوء ظن عمیق و عدم اعتماد نسبت
برخی روان پزشكان ایرانی" شخصیت منزوی" را به عنوان بهترین ترجمه، به جای "شخصیت " اسكیزوئید " (Schizoid) پیشنهاد كرده اند، چرا كه مبتلایان به این اختلال، عمری را در كناره گیری از اجتماع گذرانده اند
در اولین مرتبه كه از جریان امر رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آگاه شدم، هنگامی بود كه به همراه عموهایم با چند تن دیگر از قوم خود به قصد خرید اجناس وارد شهر مكه شدیم
نماز از چه زمانى به وجود آمد؟ آیا از اول خلقت بر انسان واجب بوده یا تنها مسلمانان مأمور به آن بودهاند، اگر وجود داشته كیفیت و كمیت آن چگونه بوده است؟
مهر درسجده موضوعیت ندارد وبه هنگام سجده نماز، بايد بر خاك يا ساير اجزاى زمين سجده كرد يا بر چيزهايى كه از زمين مىرويد، مانند برگ و چوب درختان و تمام گياهان (به استثناى آنچه خوردنى يا پوشيدنى است ( .
حقیقت آن است که نماز را بپاس نعمتهای بیکران الهی و عنایتهای لحظه لحظه و گوناگون آن خدای بزرگ بپا میداریم. نمازی که ستون خیمه دین است. نمازی که اگر قبول شود سایر عبادات قبول شده و پذیرفته میشود . نمازی که معراج مومن است . نمازی که بازدارنده انسان است از هر بدی اما آیا هر نمازی چنین است؟
اوّلاً: تنها شیعیان نیستند که با دست باز نماز می خوانند، بلکه مالکی ها نیز با دستِ باز نماز می خوانند. ابن رشد از علمای معروف اهل سنّت در «بدایة المجتهد» می گوید: المسألة الخامسة: إختلف العلماء فی وضع الیدین إحداهما علی الأخری فی الصلاة فکره ذلک مالک فی الفرض و أجازه فی النفل.