■ جماعت(2)
اصطلاحی برای اشاره به صاحبان صحاح سته. این لفظ دو كاربرد اصطلاحی دارد: یك كاربرد آن در تعبیراتی نظیر «اهل ُالسنّة و الجماعة» است(برای &z
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
موضع الصلوه من الدین کموضع الرأس من الجسد جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است. کنز العمال ، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲
-
امام صادق عليهالسلام :
صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛ نماز شب، انسان را خوشسيما، خوشاخلاق و خوشبو مىكند و روزى را زياد و قرض را ادا مىنمايد و غم و اندوه را از بين مىبرد و چشم را نورانى مىكند. ثواب الأعمال، ص 42
-
امام صادق عليه السلام :
فَضلُ الوَقتِ الاوّلِ عَلَی الأخیر کَفَضل الاخرةِ عَلَی الدُّنیا. فضیلت خواندن نماز در اول وقت نسبت به تأ خیر انداختن آن، مثل فضیلت آخرت بر دنیاست. بحارالأنوار، ج 82، ص 359
-
پيامبر صلى الله عليه وآله :
صَلاةُ اللّيلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِكَةِ وَ سُنَّةُ النبياءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ اليمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ كَراهيَةٌ لِلشَّيطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ؛ نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آسايش بدنها، مايه ناراحتى شيطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مايه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است. ارشاد القلوب، ج 1، ص 191
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلصَّلاةُ مِفتاحُ كُلِّ خَيرٍ؛ نماز كليد همه خوبی هاست. الفردوس، ج 2، ص 404، ح 3796
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَيرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَكاةَ وَقَروا الضَّيفَ... ؛ امّتم همواره در خير و خوبى اند تا وقتى كه يكديگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زكات بدهند و ميهمان را گرامى بدارند... امالى طوسى، ص 647، ح 1340
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه ، معراج المؤمن نماز، معراج مؤمن است. کشف الاسرار، ج ۲، ص .۶۷۶ سرالصلوه ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛ نماز در اول وقت خشنودى خداوند، ميان وقت رحمت خداوند و پايان وقت عفو خداوند است. سنن الدار قطنى، ج 1، ص 201، ح 974
-
امام على عليه السلام :
لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛ اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت. غررالحكم، ج 5، ص 116، ح 7592
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه نور المؤمن نماز نور مؤمن است. شهاب الاخبار، ص .۵۰ نهج الفصاحه ، ص ۳۹۶
■ جنت (2)
3) در حدیث. روایتِ احادیث نبوی نه چندان اندك در جوامع حدیثی اهل‌سنّت، و روایت احادیث فراوان از پیامبر اكرم و امامان معصوم صلوات‌اللّه‌علیهم در جوامع&zw
■ جنّ (1)
موجودی پنهان و مستتر از آدمیان، مذكور در قرآن كریم و حدیث كه آرا و مباحث مختلفی در باره آن مطرح شده و در فرهنگ عامه نیز طنینی گسترده داشته است
■ جنّ (2)
سوره ، هفتاد و دومین سوره قرآن مجید. این سوره، بنا به اجماع قرآن‌شناسان و مفسران، مكی است (ابن‌عطیه، ج 16، ص 130؛ فیروزآبادی، ج 1، ص
■ جنّ (3)
سوره ، هفتاد و دومین سوره قرآن مجید. این سوره، بنا به اجماع قرآن‌شناسان و مفسران، مكی است (ابن‌عطیه، ج 16، ص 130؛ فیروزآبادی، ج 1، ص
■ جنّت (1)
جایگاه موعود نیكان و اهل سعادت در جهان آخرت؛ نیز نام سكونتگاه حضرت آدم پیش از هبوط.
اعتقاد به وجود جنّت، به تبع اعتقاد به حیات پس&zwn
■ جنین
جنین (مباحث فقهی ، حقوقی و اخلاقی)
جنین در لغت به معنای پوشاندن چیزی از حواس‌است و به فرزند در شكم مادر، از آن‌رو كه پوشیده و پنهان&zw
■ جهادِ نفس
اصطلاحی در اخلاق اسلامی به معنای تهذیب نفس و هر نوع مبارزه و مخالفت با خواستهای مذموم نفسانی. در قرآن كریم، هر یك از كلمات «جهاد»
■ جهادیه
خطبه‌ها، فتواها و رساله‌هایی در باره جهاد در حوادث مهم سیاسی. خطبه‌های پیامبر اسلام صلی‌اللّه‌علیه‌و آله‌وسلم در غزوه‌ها، نخستین نمونه‌های خطبه&z
■ جهل(1)
واژه‌ای در قرآن و حدیث. جهل مخالف علم و در لغت به معنای ندانستن است (رجوع کنید به خلیل‌بن احمد؛ جوهری؛ فیروزآبادی، ذیل واژه). راغب اصفهانی
■ جوشن‌كبیر
دعایی منقول از پیامبر اكرم صلی‌اللّه‌علیه‌و آله‌وسلم در یكصد بند، حاوی هزار و یك نام و صفت خدای متعال. در كتابهای حدیثی شیعه دو دعا با نامهای جوشن
■ جوع
اصطلاحی در عرفان و اخلاق عرفانی، به معنای گرسنگی اختیاری. جوع در لغت در حالت مصدری به‌معنای گرسنه شدن و در حالت اسم مصدری به
■ جَبیره 1
مبحثی فقهی در باره طهارت . جبیره (جمع آن : جبائر) در لغت به معنای دستبند و چوبهای شکسته بندی (جوهری ؛ مرتضی زبیدی ، ذیل «جبر»؛ زنجی سجزی ، ذیل واژه ) و در اصطلاح فقه ، هر چیزی است که بر روی محل زخم ، شکستگی ، سوختگی یا عضو دردمند با
■ جَفر و جامعه
عنوان دو كتاب حدیثی به املای پیامبر اكرم و نگارش حضرت علی علیه‌السلام، كه بعدها سبب به وجود آمدن علم جفر شد.
جفر، واژه‌ای عرب
■ جَمَل ، جنگ
نخستین جنگ داخلی در حوزه اسلامی، میان علی علیه‌السلام و پیمان‌شكنان (ناكِثین) در سال 36. امام علی علیه‌السلام در ذیحجه 35، در پی اصرا
